Laatste dag

Na het ontbijt waarbij vader abt ons bedankte voor ons bezoek aan zijn klooster
Hebben wij hem, en alle anderen ook van de dochterhuizen ook bedankt
Tevens een bijdrage achter gelaten voor een kruis aan de muur achter het altaar, Van het nieuwe klooster. Het is gezien de prijzen daar, waarschijnlijk genoeg om ook de kandelaars, olielampjes en misschien altaarkleden aan te schaffen.
Dit vond hij een mooi gebaar, en zij zo blijven wij jullie bezoek altijd herinneren.
Nu gaan we op weg, langs het volleybal veld rijdend zien wij alle studenten nog.
Zij zwaaien en schreeuwen ons allemaal uit en roepen tot de volgende keer.
We hebben echt het idee dat we daar veel vrienden gemaakt hebben.
Nu echt op weg, we gaan op weg naar het dochterhuis dat we nog niet bezocht Hebben. Het is het klooster Mother of God in Maryland Hier gaan we nog even koffie drinken. We ontmoeten daar broeder Thomas En broeder Anselm.
Ze zijn daar met zijn tweeën en runnen de plantage.
Volgend jaar hopen ze dat ze weer studenten zullen hebben.
Maar wel kwamen er elke dag 30 kerkgangers uit de buurt.
Ze wonen in een 100 jaar oude boerderij die geschonken is, en omgebouwd tot Klooster. Een echt oud gebouw wat geen airco nodig had. (zat in het bouwsysteem).
Nu eerst met Anselm de kerk en de kapel bekijken.
In de kapel begint hij spontaan in eigen woorden voor ons een gebed, hij wenst ons Veel gezondheid en geluk ook voor onze kinderen en kleinkinderen, Een goede en veilige reis weer naar huis.
We waren er beiden echt stil en ontroerd van.
Voor ons was dit echt een hoogtepunt van onze reis.
Nu gaan we aan de koffie, met koekjes, banaan gebakken, ananas , appel, Meloen en gefrituurde jack fruit. (patatjes gemaakt van een Indiase vrucht ).
Nu op weg om enkele bezienswaardigheden te zien. In en rond Cochin.
Het Hill palace museum in Tripunithura, hiervandaan regeerde de locale Radja. Schoen inleveren, telefoon afgeven je mocht niet fotograferen.
Hierna naar een moskee, maar Steven had zijn huiswerk niet gedaan
Deze was op zaterdag gesloten.
Jammer dan maar even door de joodse winkelstraatjes wandelen.
Komen ook een politie museum tegen daar konden wij wel in , daar een foto Voor Gerard van den Bosch gemaakt . Een Indiase politie trompettist.
We rijden weer wat verder, hier en daar als er een brug is moet je tol betalen
5 roepies per keer ( 3 eurocent).
We komen ook 2 tolheffers tegen met briefjes maar onze chauffeur Joshi rijdt Gewoon door dus vraag ik waarom hij dat doet, nou zegt hij diegene die stoppen En betalen weten niet dat dit illegale tolheffers zijn die hun eigen portemonnee Spekken.
Nu gaan we nog in Valapardom de Maria kerk bezoeken, hier hebben ze een speciale manier van boete doen. Ze gaan voor de kerk een stukje straat vegen. Of op je knieën schuifelend van de kerkdeur tot aan het altaar.
Een echt winkelcentrum hadden we nog niet gezien, dus ook dat nog even. Gigantisch groot en dan ook nog 4 verdiepingen hoog , met op de bovenste Etage een kermis bowlingbaan een gokhoek en nog meer vermaak.
Dan een laatste koffie met Steven en Joshi en dan naar het vliegveld van Cochin.
Hier hebben we om half twaalf afscheid van hen genomen.
Op het vliegveld eerst een uur in de hal gewacht, mochten nog niet naar binnen.
Eenmaal binnen koffers afgeven en boardingpassen halen. Weer een uur verder.
Nu door de douane en de gate zoeken weer een uur we nemen alle tijd.
We gaan wat koffie drinken en lopen wat heen en weer eindelijk kunnen we Aan boord gaan van het vliegtuig, echt Indiaas ze doen daar rustig aan We hebben daardoor direct al 50 minuten vertraging.
We vliegen naar Dubai met onderweg een ontbijt (niet te vreten superslecht).
In Dubai nog steeds 50 minuten vertraging. Hier wachtte iemand van Emerates Ons op, om ons naar het volgende vliegtuig te brengen die al te wachten stond.
Dat was rennen, 2 minuten voor het vertrek stapten wij in.
Wat schertst onze verbazing ook hier bleef het vliegtuig 50 minuten wachten.
Maar hier was het ontbijt wel prima, 4 uur later kregen we ook nog een diner Dit was ook zeer goed verzorgd. Aangekomen op Schiphol nog steeds die 50 minuten vertraging. Hier werden we opgewacht door Rudolf die samen met Sanne op ons stond te wachten, eerst weer een echte bak koffie en dan rijden naar huis.
Thuis komen alle kinderen en kleinkinderen ons begroeten.
Heerlijk toch wel om weer thuis te zijn, met fantastische herinneringen .
Als iedereen weer weg is heerlijk nog even zitten AZ Groningen ( 2-0 )kijken
En dan naar bed, een prachtige dag van 40 uur lang.